3

    Jesse jechał do domu autem ze swoim tatą. On był jedynym, który potrafił normalnie rozmawiać ze swoimi rodzicami i rodzeństwem. W trakcie jazdy rozmawiał z tatą o Jessie. Jego tato - James - bardzo dużo o niej wiedział, bo przyjaźnił się z Jim'em Lux'em - jej tatą. Poza tym pracował razem z nim, a podczas tego bardzo często rozmawiali o swoich dzieciach. Okazało się, że córki pana Lux'a nie będzie przez ten tydzień w szkole, bo z jej nogą, a właściwie z brakiem jej nogi, znowu się pogorszyło. W dodatku ich stary pies zachorował i niedługo będą go musieli uśpić, więc jak najszybciej chcą załatwić nowego szczeniaka. "I pewnie myślą, że to pomoże" - prawie powiedział na głos chłopak, ale w ostatniej chwili uświadomił sobie, że jego tato pewnie postąpiłby tak samo i powstrzymał się przed wypowiedzeniem takiego komentarza.
    James Moon zaparkował samochód przed garażem i razem z synem z niego wysiadł. W domu przy stole siedział już siedmioletni blondyn Gale. Przy kuchence stałą pani Lucy. Z góry przybiegły nagle Saba i Luna. Oba psy z wielką radością zaczęły witać się z Jesse'm.
    - Siadajcie już. Zaraz będzie zupa - powiedziała mama.
    - Dobrze, tylko sprawdzę, co u małego - odrzekł tato i udał się do malutkiego pokoiku na pierwszym piętrze, gdzie w łóżeczku spał dwumiesięczny Will. James, widząc rozkoszne dziecko, uśmiechnął się i ponownie poszedł do kuchni.
    Od wydarzenia, które Jesse i jego przyjaciele tak źle wspominali Gale starał się już nie kłócić z bratem o wszystko. Mama tłumaczyła mu już kilka razy, że teraz nie można go już za bardzo denerwować.
    Rodzina zjadła obiad w ciszy. Kiedy wszystko było już posprzątane, mama udałą się do Will'a, a tato usiadł przy biurku i włączył laptopa. Jesse poszedł do swojego pokoju, a za nim pobiegł jego młodszy brat z Owczarkiem Niemieckim. Luna położyła się na kanapie w salonie.
    Jesse już nawet nie miał ochoty wyganiać Gale'a z pokoju, więc tylko poprosił go o przyniesienie gazety z salonu. Brat posłusznie wybiegł z pokoju i zaczął jej szukać. W tym czasie Jess ściągnął bluzę i usiadł na łóżku. Na jego kolana od razu wskoczył Saba. Chłopak odruchowo zaczął go głaskać.
    Gale wbiegł do pokoju zadowolony, że ma ze sobą gazetę. Wręczył ją bratu i szybko uciekł do swojego pokoju, by nie wywołać niepotrzebnej kłótni.
    Niebieskooki blondyn zaczął czytać gazetę, nadal głaszcząc psa. Przerzucając strony "Twojego Kraju" natrafił na artykuł o Znikających Zabójcach. Już gdy przeczytał tytuł, poczuł wielką złość i nienawiść. Kiedy chłopak siedział tak w jasnozielonej koszulce, najbardziej w oczy rzucała się jego blizna na prawym ramieniu. Myśląc o tych złych ludziach, spojrzał na nią i jeszcze bardziej się zezłościł.
    Jesse codziennie myślał o tym, co wydarzyło się TAMTEGO dnia. Codziennie ogarniał go wielki smutek i żal. Nie mógł zrozumieć, dlaczego to musiało spotkać akurat ich. Dlaczego musiało się im przydarzyć coś aż tak strasznego?
    Chłopak zamknął gazetę i od razu wyrzucił ją do śmietnika. Męczyło go już czytanie o nieskutecznych poszukiwaniach Zabójców. Jesse pomyślał, że gdyby to on był policjantem, mordercy już od dawna siedzieliby w więzieniach.
    Była już 15:00. Blondyn ubrał się, założył Sabie obrożę oraz smycz i wyszedł na dwór. Kiedy opuścił dom, skręcił w lewo. Razem z psem kierował się na Baker Street.

--------------------

Jak widać niektóre imiona i inne nazwy pochodzą z moich ulubionych książek (Gale, Baker Street...), ale mam nadzieję, że to nikomu nie przeszkadza :P

Mam także nadzieję, że te wszystkie dość szczegółowe opisy Was nie nudzą, a sprawa TAMTEGO dnia naprawdę Was zainteresowała :) 

    

Proszę o komentowanie i obserwowanie bloga :)